Wybór pościeli dla dziecka

Pościel dla dzieci wybiera się między innymi w zależności od ich wieku. Pościel dla najmłodszych musi być wykonana z delikatnych materiałów, które nie uczulą dziecka i nie podrażnią jego skóry.

Rozmiar pościeli dla dzieci oczywiście zależny jest od ich wieku i wzrostu. Początkowo przez krótki okres czasu można korzystać z najmniejszego rozmiaru pościeli, który idealnie sprawdzi się w przypadku kołyski czy wózka. Później, kiedy maluszek podrośnie, zmieniamy rozmiar pościeli na odrobinę większy. Warto zaznaczyć, że pościel do wózka/kołyski jest pomijana przez większość rodziców i decydują się oni na zakup pierwszej pościeli w większym rozmiarze (80 x 100 cm) ze względów ekonomicznych. Kolejnym momentem, kiedy zmieniamy rozmiar pościeli dla dziecka jest jego pójście do przedszkola, czyli czas, kiedy dziecko ukończy 2-3 latka. Ostatnia zmiana rozmiaru pościeli następuje, gdy dziecko kończy 5 lat. Oczywiście jeśli dziecko jest bardzo wysokie to nastolatkowi trzeba będzie kupić pościel o dłuższej krawędzi nawet 220 cm.

Rodzice zastanawiają się jaka pościel dla niemowlaka jest najlepsza. Przede wszystkim naturalna (najczęściej wybierana jest pościel bawełniana). Można ją prać w pralce w temperaturze 60 stopni, co pozwoli na usunięcie wszelkich możliwych zarazków i bezproblemowe doczyszczenie zabrudzeń.

Jeśli chodzi o rozmiar pościeli, to należy go dobrać do rozmiaru kołderki, a kołderkę do rozmiaru łóżeczka. Jaki rozmiar pościeli do łóżeczka 120×60 będzie najlepszy? Do takiego łóżeczka polecana jest pościel o wymiarach 90×120 oraz 100×135. Ta większa może służyć dziecku nawet do trzeciego roku życia. Mniejsza do ok. drugiego.

Standardowe rozmiary pościeli dla dzieci:

  • 0-12 miesięcy – Pościel dla noworodków dedykowana do wózków i kołysek – kołderka 56 x 75 cm
  • 0-2 lata – Pierwsza pościel do łóżeczka – kołdra 80 x 100 cm + poduszka 40 x 60 cm
  • 2-5 lat – Pościel dla przedszkolaków – kołdra 100 x 135 cm + poduszka 40 x 60 cm
  • 5-10 lat – Pościel dla dzieci starszych – kołdra 140 x 200 cm + poduszka 70 x 80 cm
  • powyżej 10 lat – Pościel dla nastolatków – kołdra 160 x 200 cm + + poduszka 70 x 80 cm (2szt.)

O komforcie snu dziecka decyduje nie tylko materiał z jakiego wykonana jest poszewka na kołdrę lub poduszkę, ale również sam wkład/wypełnienie pościeli. Główne rodzaje wypełnień pościeli dla dzieci, z jakimi możemy się spotkać, to:

  • Pościel wełniana (szczególnie z wełny owiec Merynos) – idealnie wręcz utrzymuje ciepło (termoregulacja) i jednocześnie zapewnia dobrą wentylację, dzięki czemu pościel ta jest całoroczna. Dobry wybór w przypadku alergii na roztocza, zaś zdecydowanie odradzana dla osób uczulonych na wszelkie wyroby wełniane. Jej zaletą jest wysoka higroskopijność, dzięki czemu wchłania ona nadmiar wilgoci spowodowany silnym poceniem.
  • Pościel puchowa lub z pierzem – na korzyść puchu przemawiają jego lepsze właściwości grzewcze, w odróżnieniu do pierza. Kołdra puchowa jest też sporo lżejsza niż kołdra z pierzem. Oba wypełnienia są naturalne, co powoduje, że żadna z nich nie nadaje się dla alergików. Poza tym zarówno puch jak i pierze są doskonałym siedliskiem dla wszelkiego rodzaju drobnoustrojów.
  • Pościel syntetyczna/antyalergiczna – najczęściej są to kołdry z granulatem styropianowym, najlepiej wybierać te z włókien silikonowych typu hollow (ponieważ zostały one poddane termicznemu skręceniu, co gwarantuje ich wysoką sprężystość). Tego typu pościele są miękkie w dotyku, bardzo dobrze utrzymują ciepło i co najważniejsze nie powodują reakcji alergicznych. Wypełnienia antyalergiczne są bardzo lekkie, co pozwala skórze dziecka lepiej oddychać i ogranicza pocenie się. Wypełnienie to jest antystatyczne, przez co nie zbiera kurzu. Zawsze powracają do pierwotnego kształtu, nie zbijają się i nie ugniatają.

Warto wziąć pod uwagę kołdry antyalergiczne. Będzie to idealne rozwiązanie zarówno w przypadku dzieci – alergików, jak również kompletnie zdrowych pociech. Nie wywołują żadnych podrażnień, są bezpieczne i pozwalają skórze oddychać, zapewniając jednocześnie prawidłową termoregulację.

Kołdra kołdrze nie jest równa, dlatego warto zwrócić uwagę na poszczególne modele i ich parametry. Jeśli chodzi o wypełnienie, najlepsze będą włókna silikonowe typu hollow. Dzięki temu, że zostały poddane termicznemu skręceniu, gwarantują niebywałą sprężystość. Zawsze powracają do swojego pierwotnego kształtu – nie zbijają się i nie ugniatają. Istotne znaczenie ma również to, by doskonale przepuszczała powietrze – dzięki temu nie będzie powodowała nadmiernego pocenia w czasie snu.

Prawie 1/3 życia przeznaczamy na sen. Noworodki przesypiają niemal całą dobę. Im dziecko jest starsze, tym mniej snu potrzebuje. Jednak nie tylko liczba godzin wygospodarowanych na odpoczynek ma znaczenie. Równie ważne jest na czym i pod czym śpi maluszek. W pierwszej kolejności trzeba więc wybrać łóżeczko dziecięce, a później pościel dla dzieci.

Łóżko dla dziecka nie powinno być ani za małe ani za duże. Najpopularniejszym wśród rodziców małych dzieci jest łóżko niemowlęce o wymiarach 60×120 cm. Drugim w kolejności jest łóżeczko dla dziecka o rozmiarze 60×140 cm. Przy wyborze łóżeczka zwróc uwagę na materac oraz optymalny rozstaw szczebelków – od 2,5 do 6 cm. Jak w przypadku wszystkich produktów dla dzieci niezbędne są odpowiednie certyfikaty bezpieczeństwa.

Produkty dla dzieci muszą być bezpieczne dla młodych organizmów. Odzież oraz pościel dziecięca poddawane są szeregom badań, które gwarantują, że używanie tych wyrobów przez dzieci nie wiąże się dla nich z żadnym zagrożeniem.

Dwa najczęściej spotykane w Polsce certyfikaty bezpieczeństwa to:

  • Oeko-Tex Standard 100 – certyfikat wydawanay przez Międzynarodowego Stowarzyszenia na Rzecz Badań i Rozwoju Ekologii Wyrobów Włókienniczych Öko-Tex. Tekstylia oznaczone tym certyfikatem nie zawierają substancji rakotwórczych, barwników azotowych, pestycydów, formaldehydów oraz metali ciężkich;
  • Bezpieczny dla dziecka – certyfikat wydawany przez niezależne i upoważnione instytucje. Atest potwierdza, że produkty nim oznaczone:
    – zapewniają dziecku odpowiedni komfort użytkowania,
    – nie mają w swoim składzie szkodliwych substancji chemicznych uznanych za szkodliwe w ilościach przekraczających ustalone normy,
    – zapewniają funkcjonalność i bezpieczne użytkowanie,
    – mogą być produkowane w sposób powtarzalny.

Zanim wybierzesz idealną pościel dla dzieci weź pod rozwagę wszystkie aspekty, o których wspomniałem w tym artykule, ponieważ zdrowie Twojego dziecka jest najważniejsze.

Pielęgnacja pościeli dla dzieci

  • Pierwszy dylemat związany z pościelą odnosi się do pytania czy pościel dla noworodka trzeba wyprać przed pierwszym użyciem? Większość rodziców i ekspertów twierdzi, że tak. Ma to na celu usunięcie „obcych” zarazków i drobnoustrojów.
  • Jak często zmieniać pościel? Przyjmuje się, że pościel powinno zmieniać się dzieciom co najmniej raz na dwa tygodnie lub częściej, gdy pościel się zabrudzi. Na początku pościel niemowlaków można prać w temperaturze 90 stopni. Potem można zacząć ją prać w temperaturze 60 stopni. Taka temperatura wystarczy, by pozbyć się zarazków i drobnoustrojów.
  • Pościel dziecięca – jaka firma? Na polskim rynku istnieje wielu producentów, którzy oferują produkty dobrej jakości, które zadowolą dzieci oraz rodziców. Do takich marek można zaliczyć polskie firmy Aruś oraz Amy, znane właśnie z produkcji pościeli niemowlęcej i dziecięcej.

Zasady dobrego rodzicielstwa

Sposób, w jaki rodzice i dziecko rozpoczynają wspólne życie, pomaga we wczesnym rozwoju bliskości. Dni i tygodnie po narodzinach, to okres bardzo delikatny. W tym czasie głównym celem matki i dziecka jest bycie blisko. Dziecko zaraz po narodzinach odczuwa naturalną, biologiczną potrzebę bliskości, a matka – intuicyjnie pragnie się nim opiekować. To pomaga wzajemnemu dopasowaniu się do swoich potrzeb. Każdy z członków tej biologicznej pary dochodzi do porozumienia na samym początku, czyli wtedy, kiedy niemowlę najbardziej tego potrzebuje a matka jest gotowa do opieki.

Kurs zawiera proste, a zarazem skuteczne ćwiczenia, zabawy i zadania dla tych, którzy chcą wnieść do swojej rodziny więcej spokoju oraz nauczyć siebie i swoje dzieci sztuki panowania nad myślami i emocjami oraz bycia „tu i teraz”.

Dzięki uważności dziecko zyska:

– umiejętność koncentracji uwagi

– lepszą zdolność radzą sobie z negatywnymi emocjami, napięciem, frustracją

– spadek dolegliwości takich, jak: zmęczenie, choroby, niepokój i bezsenność

– wzrost poziomu energii i odczuwania radości

– polepszenie relacji z innymi dziećmi i rodzicami

Największym darem, jaki możesz podarować Twojemu dziecku (i sobie) jest dar uważności (mindfulness).

Karmienie piersią jest treningiem w odczytywaniu sygnałów dziecka. Naturalne karmienie pomaga matce odczytywać sygnały dziecka, jego mowę ciała, co jest pierwszym krokiem do poznania go. Karmienie piersią zapewnia dziecku i matce mądry początek w ich wspólnym życiu. Mleko z piersi zawiera wyjątkowe składniki pokarmowe, których nie można sztucznie wyprodukować ani kupić. Karmienie piersią ulepsza porozumienie między matką i dzieckiem poprzez stymulację jej ciała do produkcji prolaktyny i oksytocyny, hormonów zapewniających przepływ matczynych uczuć.

Noszone dziecko uczy się wielu rzeczy w ramionach aktywnego opiekuna. Noszone dzieci są rzadziej kapryśne i częściej znajdują się w stanie czujnego spokoju, który stymuluje odkrywanie świata. Noszenie dziecka usprawnia jego wrażliwość na rodziców. Ponieważ dziecko jest blisko matki lub ojca, rodzic także ma okazję, by lepiej poznać swoje maleństwo. Bliskość sprzyja ufności.

Każda rodzina wypracowuje swój własny sposób spania, który jest najlepszy dla wszystkich jej członków. Wspólne spanie z dzieckiem oznacza więcej czasu na bliski kontakt z nim i pozwala zabieganemu w czasie dnia rodzicowi znowu poczuć się blisko dziecka w czasie snu. Ponieważ większość maleństw obawia się nocy, spanie w pobliżu dziecka, dotyk i karmienie zmniejszają nocny lęk przed separacją i pomagają mu nauczyć się, iż sen to przyjemny i niegroźny stan.

Aby dziecko wyniosło z domu poczucie bezpieczeństwa i zaufanie do ludzi, wychowujący je dorośli powinni je sobie wzajemnie okazywać. W wychowaniu obowiązuje ważna zasada, która brzmi: dzieci uczą się nie tego, co im mówimy, lecz tego, co my robimy. Małe dziecko uczy się przede wszystkim przez naśladowanie, tak jak mowy ojczystej, jak sposobu odnoszenia się do innych czy wykonywania rodzinnych zadań. Rodzice wychowają szczęśliwe dziecko, gdy sami są szczęśliwi; nauczą je miłości, gdy sami okazują miłość; dziecko wyrośnie na osobę uważną, cierpliwą i delikatną, jeżeli rodzice są uważni, cierpliwi i delikatni. Ale dziecko stanie się agresywne, krnąbrne, złośliwe albo leniwe, jeżeli takie otrzyma wzory postępowania od najważniejszych osób w swoim życiu, czyli od matek i ojców.

Brytyjski pediatra Donald Winnicott dał rodzicom pożyteczną wskazówkę: bądźcie wystarczająco dobrzy. Nie musicie być ideałami ani dążyć do doskonałości: odetchnijcie z ulgą, cieszcie się swoimi dziećmi; okazujcie sobie nawzajem szacunek, wybaczajcie nieporozumienia, nie używajcie obraźliwych słów, pomagajcie sobie, dbajcie o wszystkich w rodzinie. A wtedy wasze dziecko otrzyma od was najlepszy wzór na całe życie. I kiedyś zbuduje swoją własną rodzinę opartą na waszym dobrym przykładzie.

W poszukiwaniu własnej drogi, niektóre dzieci czasem błądzą. Zdarza się, świat najeżony jest tyloma przeciwnościami i wabi tylko pokusami. Żadne dziecko nie jest sklonowanym rodzicem. Każde przynosi na świat  własną i niezależną od woli rodziców kombinację genów. Ma swoją niemożliwą do przewidzenia trajektorię losu. Mogą mu się przytrafiać przeszkody rozwojowe, zaburzenia psychiczne, choroby, traumy, niegodni zaufania znajomi, dobre lub złe wpływy z zewnątrz — również niezależne od rodziców i ich kontroli. Każde dziecko jest osobnym człowiekiem i żyje po to, aby urzeczywistnić swoje dążenia, nie rodzicielskie. A więc bywa, że niestety, może sprawić rodzicom zawód, powodując rozczarowanie z powodu zerwania rodzinnych więzi lub trudnych do zaakceptowania postępków. Cóż, los każdego człowieka znajduje się w jego rękach, a nie rodziców czy kogokolwiek innego.

Lubię nieco przewrotne powiedzenie: „To nie rodzice wychowują dzieci, lecz dzieci wychowują rodziców”.  Gdy moje własne dzieci były małe, powiedzenie to wzbudzało moje wątpliwości. Wydawało mi się, że los moich dzieci zależy wyłącznie od nas, od rodziców. Z czasem jednak zaczęłam rozumieć, jak ważne jest abym podążała za moimi dziećmi, gdy stopniowo dorastały do coraz większej samodzielności. Musiałam nauczyć się akceptować ich własne wybory i decyzje, nie zawsze dojrzałe i odpowiedzialne. Ale wiem, że dzieci muszą same odrobić swoje lekcje dojrzałości. Nauczyłam się też od nich, że mają swoje poglądy, niekoniecznie podobne do moich i że mój ulubiony kolor czerwony, im może się wcale nie podobać. A moja muzyka może być im obca, tak samo, jak obce są dla mnie niektóre ich upodobania.

Powoli dotarło do mnie, że my, jako najbliższe istoty, jako rodzice, musimy starać się jak najlepiej poznać nasze dzieci, ich zamiłowania i zainteresowania. Stało się oczywiste, że nie wystarczy tylko kochać dzieci, ale trzeba również dowiedzieć się, jakimi są ludźmi i jakie posiadają zalety, wady i cechy osobowości. Stopniowo odchodząc od ról mamy-opiekunki i taty-opiekuna, rodzice muszą wejść  w zupełnie nowe role: mamy i taty — nauczycieli, ratowników, przewodników i towarzyszy życia własnych dzieci. W ten sposób, wraz z dorastaniem dzieci, następują w rodzinie kolejne zmiany ról. To dzieci w pewnym momencie zaczynają wiedzieć i rozumieć wiele spraw lepiej niż rodzice. Wtedy przychodzi dla rodziców czas słuchania i okazywania wdzięczności za pomoc, jaką otrzymują od własnych dzieci. Gdy na przykład w roli dziadków i babć rodzice zbytnio wtrącają się w prowadzenie wnuków, słyszą często od swoich dorosłych dzieci krytyczne uwagi. Trzeba je respektować. To przecież naturalne, że ich dorosłe dzieci w roli rodziców, tworzą swój model wychowania uwzględniający nowe zjawiska w obecnym, zupełnie innym świecie niż ten, co odszedł w przeszłość. Cywilizacja pędzi do przodu, starsi czasem nie nadążają i zostają w tyle, więc to dobrze, gdy ich własne dzieci pomagają im nadrobić zaległości.

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*