Trudna rola rodzica

Z pewnością większość ludzi przyzna, że bycie rodzicem to wyjątkowo ciężkie zadanie, choć z pozoru może się wydawać, że jest całkowicie inaczej. Dlaczego? To proste – każdy z nas miał rodziców, nasi rodzice ich mieli, ich rodzice i tak dalej i zdawać by się mogło, że w ciągu tych tysięcy lat zostały już ostatecznie wypracowane skuteczne, sprawdzone metody, dzięki którym każdy jest w stanie poradzić sobie z dziećmi. Rzeczywistość niestety nie wygląda tak różowo: wszystkie dobre rady, kursy i szkolenia tak wysoko oceniane przez nas w ciąży tuż po tym, jak na świecie pojawi się dziecko, okazują się zupełnie nieprzydatne.

 

Teoria względności

 

Chyba najtrudniejsze w całym rodzicielstwie jest właśnie to, że wszystko jest względne – wszystko od czegoś zależy. Każde dziecko jest inne, to banał, ale mnóstwo w nim prawdy. Dlatego właśnie jedne metody wychowawcze działają w jednym przypadku, a w innym już nie, niektóre dzieci zachowują się tak, a inne inaczej i nie ma jednej miary, którą można by przyłożyć chociażby do kilkorga z nich. Trzeba mieć stale na uwadze fakt, że każde dziecko ma inny charakter, inaczej wygląda jego sytuacja w rodzinie – dlatego rodzeństwo, choć rodziców ma takich samych, często tak bardzo różni się między sobą.

 

Indywidualne podejście

 

Kluczem do rodzicielstwa jest więc chyba nie tylko ogrom miłości okazywanej dziecku, ale także traktowanie go jako jedynej w swoim rodzaju całości, jako osoby o indywidualnych cechach i potrzebach charakterystycznych często tylko dla siebie.

Zasady dobrego rodzicielstwa

Na czym więc powinni skupić się rodzice? Jakie zasady powinni wprowadzić w życie, by jak najlepiej wychować swoje dziecko?

  1. Twoje dzieci cię obserwują. Nie reaguj tylko pod wpływem emocji, zawsze zadaj sobie pytanie, co chcesz osiągnąć i jaki to przyniesie skutek”.
  2. Nie da się rozpieścić dziecka miłością. Rodzice często obawiają się, że gdy zaczną okazywać dziecku zbyt dużo miłości, to je rozpieszczą. Rozpieszczenie dziecka to konsekwencja dawania mu rzeczy zamiast miłości.
  3. Zaangażuj się w życie swojego dziecka. Bycie zaangażowanym rodzicem pochłania czas i jest ciężką pracą, bo wymaga od rodziców zmiany priorytetów. I nie chodzi o pomaganie, czy wyręczanie dziecka, np. w pracach domowych lub rozwiązywanie za niego problemów, ale interesowanie się tym, co dzieje się w jego życiu.
  1. Dostosuj rodzicielstwo do swojego dziecka. Zdarza się, że rodzice nie nadążają za rozwojem swojego dziecka i nie rozumieją zmian, które w nim zachodzą. Gdy zaczyna dorastać, zmienia się jego zachowanie. 3-5-latek lubi podkreślać swoją niezależność słowem "nie”, podczas gdy nastolatek staje się drażliwy i kłótliwy. Nadążaj za swoim dzieckiem, jego rozwojem i ewentualnymi problemami, które mogą się pojawić na każdym etapie.
  2. Ustal najważniejsze zasady. Każdej porze dnia i nocy zawsze powinnaś być w stanie odpowiedzieć na te trzy pytania: Gdzie jest moje dziecko? Kto jest z moim dzieckiem? Co robi moje dziecko? Zasady, których dziecko nauczyło się od ciebie, będą kształtować jego zachowanie. Nie chodzi jednak o to, by je kontrolować. W miarę dorastania dziecka musisz mu dawać coraz większą swobodę i możliwość dokonywania własnych wyborów.
  1. Wspieraj niezależność swojego dziecka. "Wyznaczanie granic pomaga dziecku rozwinąć poczucie samokontroli. Zachęcanie do niezależności pomaga mu rozwinąć poczucie samodzielnego kierowania. Aby odnieść sukces w życiu, będzie potrzebować tych dwóch rzeczy”.

Dziecko potrzebuje i dąży do autonomii, ale wielu rodziców interpretuje ją jako wyraz buntu czy nieposłuszeństwa dziecka. Tymczasem dzieci dążą do niezależności, ponieważ chcą mieć poczucie kontroli, a nie poczucie, że są kontrolowane przez innych.

  1. Bądź konsekwentny. Prof. Jeśli twoje zasady są nieprzewidywalne i zmieniają się z dnia na dzień lub jeśli egzekwujesz je tylko sporadycznie, złe zachowanie twojego dziecka jest twoją winą, a nie jego. Twoim najważniejszym narzędziem jest konsekwencja.

Wielu rodziców ma z tym problem, przez co dzieci są zdezorientowane. Im więcej mądrej konsekwencji wprowadzisz do waszego życia, tym dziecko mniej ją będzie kwestionować.

  1. Unikaj surowej dyscypliny. Ani słownie, ani tym bardziej fizycznie nie okazuj swojej dominacji nad dzieckiem. Agresja rodzi agresję i w ten sposób doprowadzisz tylko do tego, że dziecko będzie używało przemocy do rozwiązywania sporów z innymi.
  2. Wyjaśniaj swoje zasady i decyzje. Dobrzy rodzice mają realistyczne oczekiwania wobec swoich dzieci. Trzeba jednak jak najczęściej tłumaczyć dziecku, dlaczego takie lub inne postępowanie jest właściwe lub dlaczego podjęłaś taką, a nie inną decyzję. To, co jest dla ciebie oczywiste, może nie być oczywiste np. dla 12-latka.
  3. Traktuj swoje dziecko z szacunkiem. Powinieneś okazywać swojemu dziecku taką samą życzliwość, jaką okazywałbyś komukolwiek innemu. Rozmawiaj z nim grzecznie. Szanuj jego opinie. Zwracaj uwagę, kiedy do ciebie mówi. Traktuj go uprzejmie.

Wraz z pojawieniem się na świecie Waszego dziecka dostaliście pod swe skrzydła mały kosmos. Bezbronne istnienie, pełne emocji, myśli, wartości i indywidualnych reakcji. To fascynujące i odrobinę przerażające. Jak dobrze, że szlak, na który właśnie wstąpiliście, został już przetarty! Miliony ludzi są i były rodzicami przed Wami. Część z nich, stosując metodę prób i błędów, odkryła kilkadziesiąt prawidłowości, które warto poznać, aby dobrze wywiązać się z tej roli. Wiele z opisanych w tej mądrej książce zasad ma charakter zdroworozsądkowy, jednak łatwo o nich zapomnieć, gdy ma się do czynienia z rozhisteryzowanym dwulatkiem albo nastolatkiem przekonanym, że cały świat kręci się wokół niego.

Jest wiele sposobów na zepsucie charakteru dziecka — i tyle samo metod na to, żeby dobrze je wychować. We wspólnym życiu z Waszą pociechą musicie przejść wszystkie fazy: odstawianie od piersi, raczkowanie, naukę mówienia, czytania, pisania i arytmetyki, edukację, przyjaciół… aż do seksu, używek i rock’n’rolla. Czeka Was co najmniej osiemnaście długich lat, podczas których naprawdę przekonacie się, czym jest nieskończone szczęście, zachwyt, duma, ale też frustracja, gniew i strach.

Przedstawiamy Wam zasady dobrego rodzicielstwa. Przeczytajcie, przemyślcie, zastosujcie i obserwujcie zmiany zachodzące w Waszej rodzinie.

  • Wyluzujcie i pozostańcie przy zdrowych zmysłach.
  • Czasem macie prawo ukrywać się przed swoim dzieckiem.
  • Nie zaniedbujcie swojego partnera (partnerki).
  • Traktujcie Wasze dziecko z szacunkiem.
  • Porządek nie jest aż tak ważny, jak Wam się wydaje.
  • Nawyki żywieniowe, które wpajacie maluchowi, zostaną mu na całe życie.
  • Nie pokazujcie po sobie zmartwień i lęków.
  • Prezentujcie wspólny front i bądźcie lojalni.
  • Postawa młodego człowieka jest tak samo ważna jak sukcesy, które odnosi.
  • Nigdy nie porównujcie rodzeństwa między sobą.
  • Nie faworyzujcie żadnego ze swych dzieci.
  • Nauka w szkole to nie to samo, co edukacja.
  • Zaakceptujcie nawet tych znajomych dziecka, których nie lubicie.
  • Dajcie nastolatkowi prawo głosu.
  • Wykażcie się rozsądnym podejściem do spraw związanych z seksem.
  • Nauczcie dziecko akceptowania porażek.

2 Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*